συγκατασημαίνω

Α

γνωστοποιώ συγχρόνως («ὁ πατέρας εἶναι λέγων τὸν θεὸν συγκατεσήμηνεν αὐτῷ καὶ τὸν υἱόν», Κύριλλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + κατασημαίνω «υποδηλώνω, συμβολίζω»].